بهحسب ظاهر شیبانی و ابویوسف،١ دو شاگرد ابوحنیفه بودند بهگونهای که فتاوای او را از این دو نفر تلقی کردهاند (به دست آوردهاند)؛ لذا ابویوسف در وقت وفاتش گفت: خدایا، خود میدانی که هر مشکلی برای من پیش میآمد، «جَعَلْتُ بَینِی وَ بَینَک أَباحَنِیفَة؛ بین خود و تو ابوحنیفه را واسطه قرار دادم».
این ابویوسف، با حضرت موسیبنجعفر علیهماالسلام در مجلسی بحث نمود و در برابر آن حضرت تسلیم شد و نزد خلیفه وقت نیز از ایشان دفاع نمود که زنهای من مطلقه و اموالم مصادره شود، اگر روح موسیبنجعفر علیهماالسلام از خروج خارجیها با خبر باشد!٢ و ایشان از این مسئله بیزار و بری است. همین پشتیبانی او از آن حضرت سبب شد که قبر او در کنار صحن کاظمین نزد شیعه محفوظ بماند و اکنون نیز مزار اهل تسنن است.