آقا سید مرتضی کشمیری رحمهالله از کسانی بود که تظاهر به غیبگویی مینمود. شخصی میگفت: «پشت سر سید میرفتم، به ذهنم خطور کرد که مگر کسی غیر از امام معصوم علیهالسلام هم غیب میداند. در این هنگام، سید رحمهالله برگشت و به من گفت: «نَعَمْ، أَلْمُؤْمِنُونَ یعْلَمُونَ!؛ آری، مؤمنان هم [علم غیب] میدانند!». در فکر فرو رفتم که «نَعَمْ» گفتن ایشان برای چه بود، من که فقط در ذهنم خطور کرده بود!».
در روایت هم داریم که حضرت امام موسی کاظم علیهالسلام علیه یکی از امامزادهها فرمایشاتی فرمودند. راوی میگوید: در آن مجلس فوراً به ذهنم خطور کرد که حضرت ما را به صله و احسان به نزدیکان و خویشاوندان امر میفرماید، ولی خود درباره ارحام خود چنین میفرماید! تا در دلم چنین خطوری شد، فوراً حضرت فرمود: این هم که علیه آن امامزاده گفتیم، از بِرّ و احسان ما به اوست تا با اظهار اختلاف میان ما و او، از دشمنان محفوظ بماند.