«أَسْرَعُ الدعاءِ إِجابَةً، دُعاءُ غائِبٍ لِغائِبٍ.»١
دعای شخص در غیاب دیگران، زودتر از همه دعاها مستجاب میگردد. در این روزهای جنگ٢ باید مجالس دعا و توسل تشکیل شود، و به خصوص بعد از نمازها و در خَلَوات با اخلاص «أَمن یجِیبُ» ٣ گفته شود و نجات همه مؤمنین درخواست گردد و از ائمه کفر و کسانی که سرچشمه این فتنهها بودند و موجب شدند این بلاها بر سر مسلمانها بیاید، بیزاری جسته شود.