به شاگردان بپردازید، برای ادای قرض شما هم چاره‌ای می‌اندیشیم

شیخ انصاری رحمه‌الله وجهی (حدود چهارصد تومان) به آقای شیخ محمدحسین کاظمینی رحمه‌الله می‌دهد. ازآنجاکه مرحوم کاظمینی مقروض بوده، با خود فکر می‌کند که آیا آن پول را به او داده تا بابت قرض خود بپردازد، یا میان شاگردان تقسیم کند، لذا پرداخت پول به شاگردان را یک روز تأخیر می‌اندازد. روز بعد درحالی‌که شیخ رحمه‌الله از کنار او عبور می‌کرد، می‌فرماید: پول‌ها را بین تلامذه خود تقسیم کنید، برای ادای قرض شما هم چاره‌ای می‌کنیم.

البته ما این مطالب را بعد از فوتشان می‌فهمیم. اساتیدی که اینها را نقل می‌کردند خود دارای این‌گونه مطالب بودند، و یا اگر از دیگران نقل می‌نمودند، احتمال می‌رفت که آنها هم صاحب کراماتند، البته طوری بیان می‌کردند که اذهان از خودشان منصرف شود. آنها با آن همه نداری و فقر چه حالات و مقاماتی داشتند، ولی ما با این همه وسایل زندگی و دارایی چقدر کم توفیق و بی‌حالیم!