از ویژگیهای آقا میرزا علی شیرازی رحمهالله این بود که شبانه١ برای خانه فضلا و یا فقرا غذا میفرستاد. زمانی محتاجی به در منزل ایشان میآید و ایشان چیزی نداشته که به او بدهد، تا اینکه ساعت خود را به او میدهد که بفروشد و از پول آن حاجت خود را برطرف نماید.
همچنین روزی ظاهراً در بازار سامره قصابی طلبهای را دنبال کرده بود و مردم بدین خاطر جمع شده بودند و ازدحام شده بود، ایشان میرسد و تقبل میکند و ضامن میشود و میگوید: من ضامنم، ایشان را رها کنید. آیا با چنین رجالی، هیچ ملتی میل به مرام دیگر میکند؟!