در بیشتر شهرهای ایران علمای صاحب مقامات و کرامات فراوان و آماده افاده و تعلیم بودند، ولی کسی نبود که از محضر آنها استفاده کند. ناشکریها و قدرندانیهای ما موجب گرفتاری امروز شده است. در جاهای دیگر (هند و پاکستان، و...) یک یا چند میلیون نفر شیعه احتیاج به یک عالم دینی دارند و نیست. در ترکیه ده میلیون شیعه است، آیا ده عالم دینی دارند؟! آیا اجازه میدهند که یک عالم دینی که بیطرف بوده، و له و علیه حکومت یا مذاهب دیگر نباشد برای آنها دعوت کند؟!
با رفتن هر کدام از مشایخ، یک کلنگ بر پیکره اسلام وارد میشود.١
گویا اوضاع مذهب شیعه از همه ادیان و مذاهب خرابتر و از همه بیشتر مورد ابتلا و تهاجم است.