بدانیم که می‌بیند

کدام کلمه است که کار آدم را تا به آخر بسازد؟
آن کلمه همین است که بدانی [خدا] می‌بیند والسلام. [بدانی] در محضر او هستی، [بدانی حتی] خیالات تو را هم می‌بیند. تا اینجا (تا این حد) محیط است به کل موجود (به همه موجودات احاطه دارد).
آن‌وقت [با این احساس حضور آیا] می‌شود اصلا انسان دنبال معصیت برود؟ آیا می‌رود؟
پس اگر کسی بداند خداوند می‌داند و آن به آن همه موجودات امکانیه را می‌بیند، تکوینا معصیت نمی‌کند، مثل غیر اختیاری (یعنی این احساس حضور انسان را به جایی می‌رساند که در عین اختیار هرگز گناه نمی‌کند مثل ملائکه که اصلاً نمی‌توانند گناه کنند).