در حال بارگیری...
آیا می‌شود چیزی شرک باشد و استثنائاً مشروع بوده و در شرع وارد شده باشد؟!
ابن‌تیمیه که بوسیدن ضریح و توسل به اولیای خدا را شرک و حرام می‌داند، به خود اشکال می‌کند که اگر به ما بگویید: پس چطور استلام حجرالاسود و تقبیل و بوسیدن و تبرک به آن در حج، و نیز طواف کردن بر گِرد بیت‌الله‌الحرام، از پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم مأثور و سنت است؟ در جواب می‌گوییم: «هکذا وَرَدَ!؛ [در شریعت] چنین وارد شده است!».
آیا می‌شود چیزی شرک باشد و استثنائاً مشروع بوده و در شرع وارد شده باشد؟! اگر پیغمبری قائل به شرک باشد و دعوت به شرک کند، آیا کسی سخن او را باور می‌کند؟! آیا شرک فقط در خصوص حجرالاسود و طواف مانعی ندارد؟! و آیا اساساً شرک ـ که عقلاً ممتنع است ـ قابل تخصیص است؟! طواف کردن بر گِرد خانه خدا که از سنگ است هم همین‌طور؛ زیرا تعظیم یک سنگ و چرخیدن بر دور احجار و تعظیم آنها به نظر شما شرک و کفر است، ولی مستثنی است. آیا خدا و رسول که ما را به حج و طواف خانه خود ـ که از اعظم واجبات و مراتب بندگی در اسلام است ـ دعوت کرده‌اند، به شرک و کفر دعوت نموده‌اند؟! و آیا خود پیغمبر هم در طواف خانه خدا و استلام حجر به نوعی شرک و کفر مرتکب و معتقد بوده است؟! آری، ائمه و شیوخ المسلمین که یطاعُونَ وَ لایعْصَوْنَ (از آنها اطاعت می‌شود و هرگز از آنان نافرمانی نمی‌شود) این‌گونه سخنان را می‌گویند!
