در روایت آمده است که رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمود: «مَنْ تَوَغلَ فی اللحْنِ، سُلِبَ الْخُشُوعَ؛ هر کس بیش از اندازه در لحن و صوت [ادای مخارج حروف و اصلاح الفاظ با زبان] دقت کند، خشوع [حضور قلب و توجه باطنی و ذکر] از او سلب میگردد».۱
ملتفت خودتان باشید، که: «فَإِنی أَراکمْ مِنْ خَلْفی؛ زیرا من شما را از پشت سر میبینم، [چنانکه از جلو میبینم]».۲
حضرت رسول صلیاللهعلیهوآلهوسلم با اینکه اَبلَغ مراتب حضور و اغلب مراتب خشوع را داشتند، ولی در هیچجا ندیدهام که دربارهی گریه، چیزی تعلیم نموده باشند، و نماز آن حضرت گویا به سهولت بود. بعضی هم میگویند: حضرت [امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف] را دیدم که بهصورت کاملاً متعارف نماز میخواند.