هرکس به یک کودک ظلم کند، مستحقّ مذمت و ناسزاست و از نظر عقل و عُقلا و وجدان محکوم است، چه رسد به کسی که به نسلهای پیدرپی ظلم کند، چنانکه شیخین راه هدایت را به روی عموم مسلمانان بستند و راه ضلالت را برای همیشه گشودند. ظاهر اسلام و قرآن را حفظ کردند، ولی از باطن و حقیقت آن بهرهبرداری ننمودند. به رجم و سنگسار کردن زن حامله و عدم اخذ زاید بر «مَهْرُالسُّنَّة» فتوا دادند، و در آخر گفتند: «کلُّ الّناسِ أَفْقَهُ مِنْ عُمَرَ، حَتَّی الْمُخَدَّراتِ فِی الْحِجالِ؛ همه مردم از عمر داناتر هستند، حتی زنان که در حجلهها و پس پردهها محجوب هستند».۱
آقاخان هم شیعه دوازده امامی است، اما نظیر مسیحیان که قائل به «یکی در عین سهتا و سهتا در عین یکی» هستند. او و علیمحمد باب و جانشینانش همه نمونههای ظالمان به نسل و هلاککننده آنها هستند. آری، ظهور حضرت مهدی عجّلاللّهتعالیفرجهالشّریف «بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا؛ بعد از آنکه ظلم و ستم جهان را فرا گرفت»۲ خواهد بود. وَ الْقَتْلُ وَالشَّهادَةُ أَوْلی مِنْ انْحِرافِ جِیلٍ، أَلْمُوجِبِ لِلْهَلاکةِ الْأَبَدِیةِ (و کشتهشدن و شهادت، از انحراف نسلها که موجب هلاکت ابدی است، بهتر است).