در جریان ابتلای اهل سامره به وبا، که آقا سید محمد فشارکی به شیعیان دستور داده بود سه روز روزه بدارند و زیارت عاشورا بخوانند، فوجفوج از اهل تسنن میمردند و یک نفر شیعه از دنیا نمیرفت؛ ازاینرو، بعضی از اهل تسنن در صحنِ مقابل ضریح امام هادی علیهالسلام میایستادند و میگفتند: «یا عَلِیّ الْهادی، نُسَلّمُ عَلَیک مِثْلَ ما یسَلّمُ عَلَیک الشیعَةُ؛ ای علیالهادی، همانگونه که شیعه به تو سلام میگویند، ما به تو سلام میگوییم».
ملاحظه میکنید با اینکه حقانیت روشن بود، ولی ایمان نمیآوردند و ریشه مطلب را که زیارت عاشورا بود دنبال نمیکردند.
همچنین وقتی اهل تسنن به نجف میآمدند، به امیرمؤمنان علیهالسلام خطاب میکردند: «عَلِی، والِدُ الْحَسَنَینِ أَبُوالْحَسَنَینِ؛ علی، والد و پدر امام حسن و امام حسین علیهمالسلام».