علما، مُمَثلِ عمل انبیا و اولیا علیهم‌السلام

خدا کند که مادیات برای ما وسیله باشند؛ به‌گونه‌ای‌که وقتی امور دنیویه به ما اقبال کردند، سبب تأکید و اقبال ما به امور معنویه و آخرت گردند.

روزی مرحوم شیخ انصاری در گرمای ظهر وارد خانه شد و آب خواست. رفتند از سرداب سِن۱ برای ایشان آب خنک بیاورند. شیخ مشغول نماز شد و در نماز دلش رفت به آن طرف‌ها۲ و میلش کشید که سوره طولانی بخواند، آب آوردند، ولی نماز به‌حدی طول کشید که آب گرم شد. گویا وقتی که وارد نماز شد، تشنگی او رفع شد!
اینان مُمَثّل، تندیس و نشان‌دهنده عمل انبیا و اولیا علیهم‌السلام بودند؛ زیرا نماز، عطشِ شخص تشنه و جوعِ جایع را زایل می‌کند. در روایت است: «أَبْیتُ عِنْدَ رَبی یُطْعِمُنی وَ یُسقینی؛ نزد پروردگارم شب می‌کنم و او گرسنگی و تشنگی مرا برطرف می‌کند».۳

برای صائم (روزه‌دار) نیز چنین قضایایی در روایات ذکر شده است. خدا کند که مادیات برای ما وسیله باشند؛ به‌گونه‌ای‌که وقتی امور دنیویه به ما اقبال کردند، سبب تأکید و اقبال ما به امور معنویه و آخرت گردند، چنان‌که برای بعضی چنین شده که با داشتن مقامات معنویه و اقبال در امور مادیه، به مقامات بالاتری از معنویات رسیده‌اند.

• ۱. سردابِ زیرین، زیرزمینی‌های عمیق نجف اشرف.
• ۲. عالَم ملکوت.
• ۳. بحارالانوار، ج۶، ص۲۰۶؛ ج۱۶، ص۳۸۹، ج۶۴، ص۲۵۳؛ عوالی‌اللآلی، ج۲، ص۲۳۳؛ مناقب، ج۱، ص۲۱۴. نیز مشابه: فتح‌الباری، ج۴، ص۱۸۰؛ المعجم‌الاوسط طبرانی، ج۵، ص۳۵۵؛ کشف‌الیقین حلی، ص۴۵۷ و... .