وقتی به تَراجم علمای سلف مراجعه کنیم، میبینیم که افراد بسیاری در میان آنها بودهاند که صاحب کرامات و معنویات بودهاند؛ هم در علمیات صاحب کرامت بودهاند و هم در عملیات و عبودیت. جمع بین این دو نیز کرامت است!
شخصی پسر نابینایش را نزد مرحوم شیخ جعفر شوشتری برده بود که بهجهت استشفای او، سوره حمد بخواند. ایشان فرموده بود: «ما جوانها هنوز حال و نَفَس پیرها را نداریم، به نزد پدرم بروید». وی نزد پدر ایشان رفته بود و ایشان هم دست روی چشم بچه گذاشته و مشغول خواندن سوره حمد شده بود، مقداری که خوانده بود بچه گفته بود: بابا! از میان انگشتان آقا میبینم. وقتی که حمد تمام شده بود، همه جا و همه چیز را کاملاً دیده بود!