ثمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً مِنْ لَيَالِيهِ عَلَى لَيَالِي أَلْفِ شَهْرٍ،
سپس یکی از شبهایش را، بر شبهای هزار ماه، برتری داد،
و سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ،
و آن را شب قدر نامید،
﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ﴾،
فرشتگان و روح در آن شب، به دستور پروردگارش، برای تعیین سرنوشتها و آوردن هر خیر و برکتی و حساب هر کاری، نازل میشوند. شبی است آکنده از سلامت و رحمت،
دائِمُ الْبَرَكَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ،
برکتش تا سپیدهدم،
علَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْكَمَ مِنْ قَضَائِهِ .
بر هر کس از بندگانش که بخواهد، از طریق قضایش که محکم و استوار کرده، پیوسته و دائمی است.