... شناختن خود، موجب شوق به تحصیل کمالات و تهذیب اخلاق و باعث سعی در دفع «رذائل» میگردد؛ زیرا که آدمی بعد از آنکه خود را شناخت و دانست که حقیقت او «جوهری» است از «عالم ملکوت»، که به این عالم جسمانی آمده، باشد که به این فکر افتد که چنین جوهری شریف را عبث و بیفایده به این عالم نفرستادهاند، و این گوهر قیمتی را به بازیچه در صندوقچه بدن ننهادهاند. و بدین سبب درصدد تحصیل فوائد تعلق نفس به بدن برمیآید و خود را به تدریج به سرمنزل شریفی که باید، میرساند.