«یکی از امور بسیار مهم [در زیارت]، اخلاص زائران در زیارت و تطهیر نیت خویش است و اینکه زیارتشان فقط برای اجرای فرمان خداوندجلجلاله باشد و با انجام زیارت، خدا را عبادت کنند و با تعظیم زیارت، از او اطاعت کنند؛ بهگونهای که اگر انسان در کنار زائران بسیار، به زیارت آن حضرت [امام حسین علیهالسلام] برود، گویی که بهتنهایی و بدون حضور هیچکس، آن حضرت را زیارت میکند و دیده خاطرش به غیر پروردگار جهانیان تعلق نداشته باشد».
اقبالالاعمال، ج٢، ص ٩٢١