«اگر اعمال ما، جز این نقص را نداشت که نشاط و شادمانی ما، هنگام رسیدن به خواستههای دنیوی و اشتغال به شهوات طبیعی دنیا، بیشتر است از رغبت ما به آنچه در نزد خداوند جلجلاله است، در نقص آنها کافی بود. و این بیماری روشنی است که هیچ تردیدی در آن نیست و بعید است که اعمال ما از این گرفتاریها و مصائب خالی باشد»