یک روزی در مسیر خانه در خدمت آقا بودیم. در این مسیر طولانی که همراه ایشان قدمزنان میآمدیم ایشان یکدفعه ایستادند و رو کردند به من و فرمودند: «نمیشود آقا، هم دنیا و هم آخرت نمیشود!». من هم همینطور فیالبداهه به آقا عرض کردم: خوب حاجآقا «خلق الانسان هلوعاً»؛ ازآنجاکه انسان حریص آفریده شده، شاید بهخاطر حرصش است که هم دنیا و هم آخرت را با هم میخواهد.
یک نگاهی کردند و یک لبخند خیلی کوتاهی زدند و فرمودند: «آقا، حرص هم حساب دارد».