قائل به الهام بود!

در آخر کتاب الفوائد المدنیة، رساله‌ای از سیدبن‌طاووس رحمه‌الله است. مرحوم سید کأنّه از جهت احاطه به روایات و ادعیه، اول است. او قائل به الهام بود. می‌فرمود: «إِنی لأعْرِفُ مَنْ یعْرِفُ لَیلَةَ الْقَدْرِ!؛ من کسی را می‌شناسم که شب قدر را می‌شناسد!».١

گاهی هم دعا از پیش خود انشا می‌نماید. ذیل دعای عرفه هم یا روایت است، یا از خود سید رحمه‌الله. درهرحال، از مضمون آن برمی‌اید که مطالب توحیدی آن، بالاتر از علوم متعارف است!

• ١. ر.ک: اقبال اعمال، ص۶۶. عین عبارت سید رحمه‌اللّه به این صورت است: «... فَإنَّنی عَرَفْتُ وَ تَحَقَّقْتُ مِنْ بَعْضِ مَنْ أَدْرَکتُهُ أَنَّهُ کانَ یعْرِفُ لَیلَةَ الْقَدْرِ کلَّ سَنَةٍ عَلَی الْیقینِ...؛ من بی‌گمان و علی‌التحقیق بعضی را دیده‌ام که در هر سال به‌صورت یقینی شب قدر را درک می‌نمود». سپس در ادامه می‌فرماید: «وَ هِی رَحْمَةٌ أَدْرَکتُهُ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ؛ و این رحمتی از جانب پروردگار جهانیان است که من نیز آن را دریافته‌ام». شگفت اینکه درادامه می‌افزاید: «وَ لَیسَتْ هِی بِأَعْظَمَ مِنْ رَحْمَةِ اللّه‏ِ ـ جَلَ جَلالُهُ ـ بِمَعْرِفَةِ ذاتِهِ الْمُقَدَّسَةِ وَ صِفاتِهِ الْمُنَزَّهَةِ وَ مَعْرِفَةِ سَیدِ الْمُرْسَلینَ وَ خَواصِّ عِتْرَتِهِ الطّاهِرینَ؛ و این رحمت، از رحمت خداوند ـ جلّ‌جلاله ـ در راهنمایی به شناخت ذات مقدّس و صفات پاک و نیز شناخت سرور پیامبران و ویژگان از اهل‌بیت پاکش، بزرگ‌تر نیست». به نظر می‌رسد که مقصود از شناخت خداوند متعال و معصومین علیهم‌السلام در اینجا، شناخت مقام نورانیت و معصومین علیهم‌السلام باشد که سید رحمه‌اللّه آن را از درک شب قدر با اهمیت‌تر دانسته است واللّه‌العالم.