اوائل امر بلشویکی و حکومت کمونیستی در شوروی سابق، آقایی در ضمن سخنرانی گفته بود: در امور مادی و دنیوی به بالادست خود نگاه نکنید، بلکه به پایین دست خود نظر کنید. همین یک کلمه برایش مایه دردسر شده بود. گویا این سخن با مرام کمونیستی نمیساخت.
این کلام که در کلمات قصار حضرت امیر علیهالسلام آمده، معجزه است و بهکلی نظام کمونیستی را مردود میشمارد، که میفرماید: «أُنْظُرْ إِلی مَنْ هُوَ دُونَک وَ لاتَنْظُرْ إِلی مَنْ هُوَ فَوْقَک؛ به پایین دست خود نگاه کن، نه به بالا دست خود».١
درست است که در بعضی مادیات و ثروتها بالاتر از تو هستند، اما آیا عمر او، صحت او، توسعه او از لحاظ اولاد و… هم از تو بیشتر است، یا اینکه تو در این امور و امور دیگر از نعمتهای ظاهری و باطنی از او برتری؟!
همه چیز را منحیثالمجموع باید نگاه کرد، خداوند علیم و حکیم همه بلاها را با عدل و ترازوی مساوات تقسیم کرده است؛ «أَلْمَصائِبُ بِالسوِیةِ مَقْسُومَةٌ بَینَ الْبَرِیةِ؛ گرفتاریها و ابتلائات بهصورت مساوی و یکسان میان مردم تقسیم شده است».٢
هر کسی کاسهای از ابتلائات دارد که مطابق وجود و استعداد اوست و کاسههای اشخاص از بلایا پر شده است، ولی خدا همه را دوست دارد. آیا در برابر طوفانهای حوادث، ما را در وسط دریا در کشتی رها کرده است، و یا همواره به فکر ماست؟! در توصیههای رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم به ابوذر رحمهالله آمده است: «خدا همه چیز را در همه وقت میبیند و هیچ چیز از او پوشیده نیست».