عمر بعد از خلافت خود گفت: «کانَ بَیعَةُ أَبِی بَکرٍ فَلْتَةً وَ غَفْلَةً وَقَی اللهُ شَرها؛ بیعت با ابوبکر یک لغزش و غفلت بود که خداوند [مسلمانان را] از شر آن نگاه داشت».١
میگوییم: اولاً، همان بیعت اول بود که سبب بیعت با خلیفه ثانی شد. ثانیاً، روشن است که هر خلیفهای ادعا میکند خلافت من عیبی ندارد و عیب را به دیگری نسبت میدهد! مگر نمیبینیم رؤسا چه پولهایی برای اطرافیان خود صرف میکنند!