«اگر اعمال ما، جز این نقص را نداشت که نشاط و شادمانی ما، هنگام رسیدن به خواسته‌های دنیوی و اشتغال به شهوات طبیعی دنیا، بیشتر است از رغبت ما به آنچه در نزد خداوندجل‌جلاله، در نقص آنها کافی بود. و این بیماری روشنی است که هیچ تردیدی در آن نیست و بعید است که اعمال ما از این گرفتاری‌ها و مصائب خالی باشد»...

لقمان حکیم به فرزند خود گفت: ای پسر، دنیا را به آخرت بفروش تا از هر دو بهره ببری و آخرت را به دنیا مفروش که از هر دو بازمانی. نردبان سعادت، ص 232 ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: زبان حال اهل دین به دنیاپرستان این است: «إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنکمْ کمَا تَسْخَرُونَ؛ اگر ما را به باد ریشخند بگیرید، همان گونه که شما ما را تمسخر می‌کنید، ما نیز شما را مسخره خواهیم نمود»[١]....

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: به چیزی غیر از توکّل و یاد خدا برای انسان، آرامش حاصل نمی‌شود. و چیزی غیر از اعراض(رویگردانی) از یاد خدا و غفلت، زندگی را تلخ و ناگوار نمی‌کند. در محضر بهجت، ج ۲، ص۲۴۶ ...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: افراد بشر چه بیماری دارند که راحت نمی‌نشینند، و پیوسته بر سر قدرت‌طلبی و ریاست و مقام با هم می‌جنگند؟! ما همین‌قدر می‌فهمیم که مُلک دنیا باقی و پابرجا نمی‌ماند و از بین می‌رود.   در محضر بهجت، ج1، ص313 ...

یا جسم تحلیل‌رفته و نحیفش و با آن نفس‌های شمرده‌شمرده،  دست‌دردست فرزند به‌سختی قدم برمی‌داشت. فرزند نگران بود و پدر از نگرانی و دلشورۀ فرزند با خبر....

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: انبیا و ائمه علیهم‌السلام نیامده‌اند که بگویند مردم از دنیا هیچ‌بهره‌ای نداشته باشند، بلکه آمده‌اند طریقه‌ی دنیاداری با سعادت و عزت را هم به ما نشان بدهند. انفاق، احسان، صداقت، دوستی و محبت و در فکر هم بودن یکی از راه‌های سعادت دنیوی ماست. اگر در فکر هم، یار هم، غم‌خوار ه...

لقمان حکیم به فرزند خود گفت: ای پسر، دنیا را به آخرت بفروش تا از هر دو بهره ببری و آخرت را به دنیا مفروش که از هر دو بازمانی. نردبان سعادت، ص 232 ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: انسان در دنیا[نهایتا] به ده درصد خواسته‌های خود می‌رسد. کمتر کسی پیدا می‌شود که زندگی بر وفق مراد او باشد. هرگونه عیش و نوش دنیا با هزار تلخی و نیش همراه است. اگر کسی دنیا را این‌گونه پذیرفت و شناخت، در برابر ناگواری‌ها و بدی‌های همسر و همسایه و… کمتر ناراحت می‌شود؛ زیرا ...

.. از برای انسان دو جنبه است: یکی جنبه «روحانیت» که مناسبت دارد ‌به سبب آن با ارواح طیبه و ملائکه مقدسه، و دیگری جنبه «جسمانیت» که مشابهت دارد به جهت آن با حیوانات، از بهائم و سباع. و به‌واسطه آن جزء جسمانی، چند روزی در این عالم حسی زیست می‏نماید و مُقام (اقامت) می‏کند....