بسمه تعالی...

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر بنده‌ای که به سوی چیزی که خدای عزّوجلّ دوست می‌دارد روی آورد، خداوند نیز به سوی چیزی که او دوست می‌دارد روی می‌آورد، و کسی که به خدا چنگ زند، خداوند او را حفظ می‌کند و کسی که خداوند به سوی او روی آورد و او را نگاه‌داری کند، باکی ندارد اگر آسمان بر زمین افتد یا بلای سخ...

وَفَّقَنَا اللهُ لِلعلْمِ النّافع وَ لِلْعَمَلِ الصّالح و لِلْتُوفیق لِمَا یُحِبُّ وَ تَرضَی؛ «خداوند، ما را موفق بدارد بر تعلیم علم نافع و انجام عمل صالح و توفیق دهد بر آنچه خودش دوست می‌دارد و راضی می‌شود.»...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: نوجوان‌ها و جوان‌ها باید ملتفت باشند که همچنانی که خودشان در این سن هستند و روزبه‌روز به سن بالا می‌روند، علم و ایمانشان هم باید همین‌جور  باشد. به‌سوی محبوب، ص 127   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر کسی بخواهد عبادت کند و به خدا ایمان داشته باشد، یا ایمانش محفوظ بماند، و این امر متوقف بر نقل مکان و نقل سکنی از آن بلاد کفر به بلاد اهل ایمان باشد و منتقل شدن از آنجا برای او ممکن باشد، باید برای حفظ دین و ایمان خود و اهل بیت خود به بلاد اهل ایمان مهاجرت کند، وگرنه ب...

این توسلات، عزاداری‌ها، سوگواری‌ها و زیارت قبور اهل‌بیت علیهم‌السلام علامت آن است که اهل ایمان به آن‌ها اتصال و الصاق (ارتباط و پیوند) دارند و هنوز از آن‌ها منحرف نشده‌اند؛ لذا کفار و دست‌نشانده‌های آن‌ها دستور داشتند که بین مسلمانان و قرآن ـ تا چه برسد به مساجد و تکایا و مجالس عزا و روضه‌خوانی ـ جد...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر برای فرج دعا می کنید، علامت آن است که هنوز ایمانتان پابرجاست. در محضر بهجت، ج۱، ص۳۶۳. ...

سؤال: شخصی که ایمان بسیار ضعیف دارد، چگونه اراده را قوی کند تا هر کاری را انجام ندهد و حتی بتواند از کارهایی که خارج از اختیار است جلوگیری کند. جواب: باسمه‌تعالی، آنچه در تحت اختیار اوست، اختیاراً خلاف رضای خدا را به‌جا نیاورد؛ همین راهِ نجات است. به‌سوی محبوب، ص۷۶ ...

سؤال: مدتی است که ایمان خود را ضعیف می‌بینم و گاهی نماز نمی‌خوانم و تمرکزم در نماز خواندن کم شده است، چه کار کنم؟ جواب: باسمه‌تعالی، قوت ایمان از حیث نظر، به دراستِ علم کلام است [و] از حیث غیر نظر، به عمل به معلومات است. حفظ نماز به این است که در آنِ تمکن، خود را منصرف نماید از خیالات دیگر و این انص...

سؤال: آیا ممکن است این بلاهای وارده از باب عقوبت و کیفر گناهان نباشد، بلکه به‌جهت ترفیع درجات و از باب «أَلْبَلآءُ لِلْوِلاءِ؛ بلا، برای دوستی است»۱ باشد؟...