خدا رحمتش کند [علامه] امینی را، در منبر نوبت می‌رسید به امینی صاحب «الغدیر»؛ می‌گفت: همان بالای منبر گریه می‌کرد از مظلومیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام....

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  [علاوه‌بر] این مجالس عزاداری برای سیدالشهدا علیه‌السلام، مناسب است که مجلس عزاداری برای خود حضرت امیر علیه‌السلام منعقد کنند.  اگر آنجا [حق] غصب نمی‌شد، اینجا هم عاشورا پیدا نمی‌شد!...

بیان سیره و سبک زندگانی حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره در شب‌های قدر از زبان حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ علی آقا بهجت گزیده‌ای از برنامه «ماه‌ترین ماه»؛ شبکه جهانی ولایت       ...

جوانان باید خود را دریابند و در پی تزکیۀ دل و تهذیب نفس برآیند و بدانند که هر کار کوچک و بزرگی که از انسان سرزند و هر کنش و واکنشی که از وی ناشی شود، هم در دل و جان او اثر می گذارد و هم در صحیفه اعمال او ثبت می شود، به گونه‌ای که چون قیامت فرا رسد و پرده طبیعت از پیش چشمش برداشته شود، بی اختیار فریا...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: وای بر کسانی که مدعی قرب به خدا هستند؛ اما ولیّ او را نمی‌شناسند!...

فضیلت شب بیست‌ویکم بیش از شب نوزدهم است و علاوه بر این، آغاز دهه پایانی ماه رمضان است که عبادت و اعتکاف در آن اهمیت ویژه ای دارد. شب بیست‌وسوم پر اهمیت‌ترین شب قدر است و علاوه بر اعمال مشترک شب‌های قدر، اعمال مخصوصی نیز دارد. امام صادق‌ علیه‌السلام به خدا سوگند یاد کرده است که قرائت‌کننده سوره‌های ع...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود:  «یا علی، اگر بیم آن را نداشتم که آنچه را با حضرت مسیح علیه‌السلام می‌کنند، با تو کنند، کلامی درباره‌ی تو می‌گفتم که از میان جمعیتی عبور نکنی، مگر اینکه به خاک زیر قدمت تبرک کنند»....

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: «النَّظَرُ فِي الْمُصْحَفِ عِبَادَةٌ»؛ [یعنی مجرد نگاه کردن به قرآن، حتی اگر بدون تلاوت باشد، عبادت است]. مصحف عدیل خود حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است؛ نظر به مصحف، نظر به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است؛ عدیل نظر به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ...

ثمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً مِنْ لَيَالِيهِ عَلَى لَيَالِي أَلْفِ شَهْرٍ،  سپس یکی از شب‌هایش را، بر شب‌های هزار ماه، برتری داد، و سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ،  و آن را شب قدر نامید،...

امام باقر‌ علیه‌السلام فرمود: مؤمن کسی است که وقتی خشنود شد، خشنودی‌اش او را در گناه و باطل داخل نکند و اگر به خشم آمد خشمش او را از گفتن حق بیرون نبرد و در زمانی که قدرت دارد، قدرتش او را به تجاوز به چیزی که حقی در آن ندارد، نکشاند. وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۱۹۲   ...