سؤال: در بعضی روایات و شاید از پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم هم وارد است که: احسان به مادر مقدم بر پدر است: «لِلأم ثُلُثَا الْبِر؛ دو سوم نیکی را باید به مادر نمود»١ آیا [روایت] همین‌طور است؟ جواب: در صورتی که پدر و مادر از هر جهت مساوی باشند، چنین است، ولی اگر پدر از جهات علم و تقوی و تربیت و...

آقایی می‌فرمود: فلان آقا که در علم کیمیا وارد است و الآن هم زنده است، به من فرمود که برو از دکان عطاری چند نمونه داروی گیاهی را خریداری کن و بیاور تا من در مقابل دید شما عملیاتی انجام دهم و علم کیمیا را به شما تعلیم کنم. ولی من حال خریدن و میل به یاد گرفتن را نداشتم! بار دیگر مرا دید و دوباره فرمود:...

در حقیقت امام جواد علیه‌السلام در راه علم کشته شد؛ زیرا اگر می‌گفت من عالم نیستم کارش نداشتند. از روی تقیه هم حاضر نبود اظهار کند، ولی مجبورش کردند تا اظهار کرد و جواب داد، و همان اظهار علم و فضل باعث حسد و کینه و دشمنی با او، و سرانجام منجر به قتل او گردید. در حقیقت فضل و علم را از بین بردند و به ق...

خدا کند علوم و معارف ما مثل نهری که به دریا متصل است، یک نحو ارتباط، ولو به‌صورت یک نخ باریک با منبع و سرچشمه [حاملان وحی، رسول اکرم صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم و اهل‌بیت علیهم‌السلام] اتصال داشته باشد، وگرنه یک حوض پر از آب هم بدون ارتباط و اتصال با سرچشمه، فایده و دوام و تازگی ندارد. در محضر بهجت، ج۲...

آقا میرزا محمدتقی شیرازی رحمه‌الله هیچ‌گاه به اهل‌بیت و خانواده خود دستور نمی‌داد. زمانی آقایی به محضر ایشان می‌رود و می‌بیند که مقداری آبگوشت در کنار ایشان گذارده شده و سرد شده است. به ایشان عرض می‌کند که: چرا میل نفرموده‌اید و سرد شده است؟ ایشان می‌فرمایند: نان نیاورده‌اند. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۵۴ ...

سؤال: تألیف برای طلاب و محصلین چگونه است؟ جواب: باید بر مایه افزود و به تحصیل علم پرداخت و بیشتر به آن بها داد و صرف وقت بیشتر نمود، مگر نکات و فوایدی که انسان به نظرش می‌رسد که بهتر است آنها را یادداشت و جمع‌آوری کند، مثل فوایدی که عده‌ای از علما تألیف نموده‌اند. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۶ ...

سؤال: تدریس برای طلاب چطور است؟ جواب: آنچه موجب زیادی تحصیل و مؤید آن باشد، خوب است، نه آنچه مزاحم تحصیل و مانع پیشرفت بوده و برای انسان مفید نبوده و در تعمق در علمیات دخیل نباشد. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۷ ...

آقای [سید حسین] بادکوبه‌ای تعبدش بیش از دیگران بود، دائم‌الذکر بود، به زیارت عاشورا با صد لعن و سلام مشغول بود، متأدب به آداب و سنن شرعی بود، نعلین خود را از درِ مسجد [ یا صحن] خلع می‌نمود. چاه نفت در ملک او بود، ولی برای علم حسرت می‌خورد! در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۷ ...

مرحوم آقای [علامه سید محمدحسین] طباطبایی آن وقت‌ها که از نجف به سفر حج مشرف شده بودند ـ نه در این اواخر ـ از ایشان پرسیده بودند: از که تقلید می‌کنید؟ فرموده بود: در احکام، اجتهاد می‌کنم و از کسی تقلید نمی‌کنم. گفته بودند: بعد از ابوحنیفه دیگر چه اجتهادی؟! فرموده بود: «أَلْعِلْمُ نُورٌ یقْذِفُهُ الله...

«لِکل شَیءٍ آفَةٌ، وَ لِلْعِلْمِ آفاتٌ؛ برای هر چیز آفتی است، ولی علم آفت‌ها دارد». عجیب است! هر جا بین زید و عَمر و یا دو طائفه مخاصمه می‌شود، اهل علم مال‌المصالحه قرار می‌گیرند. تازه اگر علم تحصیل شود، خدا می‌داند استفاده کردن از آن در طریق رضای خدا، چقدر شروط و موانع دارد! در محضر بهجت، ج۲، ص۱۹۴ ...