١٠٩. اگر مکلف طبق موازين شرعى اعلم بودن مجتهدى را احراز نمود و به دستورات او عمل کرد ولى نظرات او مطابق واقع و دستورات واقعى شارع نبود؛
١) آيا اعمال او باعث رشد و کمال وى مى‌شود و مستوجب ثواب براى او مى‌گردد؟
٢) آيا در قيامت مورد مؤاخذه قرار مى‌گيرد؟
ج. در فرض مزبور عمل به حجّت کرده و مأجور است.
