ج. با صدق عمليّت سفر (سفر کارى)، بعد از سفر اوّل نمازش تمام است.

ج. در آن ١۵ روز نماز و روزه‌اش تمام است، البته غير سفر شرعى اوّل يعنى هشت فرسخ آغاز سفر.

ج. اگر ده روز در يک محلّ نمانده، حکم سفر اوّل را پيدا نمى‌کند.

ج. اگر در سفر قصد ده روز ندارد، نمازش شکسته است؛ ولى کسى که براى کار يا تحصيل غالبا مسافرت مى‌کند و ده روز نمى‌ماند، نمازش تمام است حتّى اگر بيش از ده روز با ترديد بماند.

ج. نماز و روزه‌ى شما تمام است و قضاى روزه هم صحيح است.

ج. اگر شغل جديد به گونه‌اى است که براى آن زياد سفر مى‌کند و ده روز در يک مکان نمى‌ماند، سفر براى شغل جديد در حکم سفر قبلى است.

ج. حکم کثير السّفر را دارند و نماز و روزه آن‌ها تمام است.

ج. اگر بنا دارد همراه او برود، به حکم کثيرالسّفر است.

ج. در هر دو مورد نماز و روزه آن‌ها در محل تحصيل و در بين راه تمام است.

ج. اگر مسافرت مذکور، لازمه‌ى شغلى شما است نماز تمام و روزه صحيح است.