ج. بله، مى‌تواند.

ج. اگر تقصيرى نکرده، گناه نکرده است.

ج. بايد آن نمازها و روزه‌ها را قضا نمايد و اگر در يادگيرى کوتاهى کرده، روزه‌ها کفّاره هم دارد.

ج. به مقدار يقينى شکسته مى‌خواند و بقيه را کامل مى‌خواند.

ج. لازم نيست نماز قضا را جلو بيندازد، گر چه مطابق احتياط است.

ج. اگر قصد ده روز در آن جا نداشته، تا سى روز نمازهايش را شکسته و بعد از سى روز، تمام، قضا نمايد.

ج. بله، مى‌تواند رجاءً.

ج. يک نماز صبح بخوانيد و يک نماز چهار رکعتى به قصد ما فى الذّمة.

ج. اگر در حالت بيهوشى او را برده‌اند ـ که قصد سفر نداشته ـ بايد نمازهايش را در صورت وجوب قضا، به صورت تمام قضا کند.

ج. هر مقدارى که مى‌داند با حالت جنابت به جا آورده بايد قضا کند ولى روزه‌ها اگر جهل به حکم نبوده است، قضا ندارد.