ج. الأفضل الجمع و لو بأن يصلّى صلوة اللّيل فعلاً و يصلّى القضاء بعدا.[1]

[1]. اگر مکلف نماز قضا داشته باشد و در سحر بيدار شود، بهتر است نماز شب بخواند يا نماز قضا؟

ج. بهتر است که هم نماز قضا بخواند و هم نماز شب. و لو اين که در آن وقت نماز شب بخواند و بعدا نماز قضا

ج. خير، نمى‌شود.

ج. بايد شکسته قضا کند.

ج. اگر آن‌قدر غسل را به تأخير انداخته تا اين که وقت تنگ شده و ديگر براى غسل وقت نداشته و در اين وقت تيمّم کرده است، نمازهايش قضا ندارد، اگرچه معصيت کرده است؛ و در غير اين صورت بايد قضا شود.

ج. بايد طورى آن‌ها را قضا نماييد که در انجام آن‌ها کوتاهى نشود.

ج. اگر با قصد قربت بوده قضا ندارد.

ج. به مسأله‌ى ١١٠٣ و مسايل بعد آن در رساله مراجعه شود.

ج. اگر خمس به خود لباس تعلّق گرفته، حکم نماز در لباس غصبى را دارد، که در رساله مذکور است، و هم چنين اگر آن را به نحو متعارف که معامله‌ى به ذمّه[1] است نخريده باشد بلکه با خود پولى که خمسش را نداده خريده باشد نيز لباس غصبى محسوب مى‌شود.

[1]. معاملات متعارف که کالا در قبال شخص يک پول خاص يا متاع خاص نباشد، «معامله‏ى به ذمّه» مى‏گويند.

ج. به جاى آن نمازها قرار نمى‌گيرد، ولى ثواب نماز خواندن در آن ليالى متبرّکه را دارد.

ج. ظاهرا همان يکى را قضا کند کافى است و احتياط اين است که به مقدار يک شبانه روز را دوباره بخواند.