ج. مستحب است حائض در اوقات نماز پنبه را تعويض کند، وضو بگيرد و به مقدار نماز خود رو به قبله مشغول ذکر خداوند شود.

ج. زنى که شک دارد يائسه است يا نه خود را يائسه به حساب نياورد.

ج. نماز احتياط را در حال حيض نمى‌تواند بخواند اما بنابر احتياط واجب هم سجده سهو را بلافاصله در حال حيض به جا آورد و هم پس از پاک شدن دوباره تکرار کند.

ج. زنى که شک دارد يائسه شده يا نه، اگر خونى ببيند ونداند حيض است يا نه بايد بنا بگذارد که يائسه نشده است.

ج. بله، بنا بر اقوى قضاى روزه‌هاى واجب چه رمضان يا روزه‌هاى واجب ديگر مانند: روزه‌ى نذر بر حائض؛ پس از پاک شدن واجب است.

ج. اين خون استحاضه حساب مى‌شود اگر احتمال بدهيم استحاضه باشد و احتمال ديگر و نيز اماره معتبره‌اى دالّ بر اين که استحاضه است، در ميان  نباشد.

ج. قضاى نمازهاى واجب يوميّه واجب نيست اما قضاى نمازهاى واجب غير يوميّه مانند: نماز آيات و نماز نذر و نماز طواف ـ اگر اقوى نباشد بنابر احتياط واجب ـ لازم است.

ج. حد يأس در «قرشيه»، از هنگام ولادت تا تمام شدن شصت سال قمرى شرعى است، و قرشى کسى است که نسبت او به «نضر بن کنانه» برسد واز طرف پدر و مادر يا از طرف پدر به تنهايى باشد، واما از طرف مادر به تنهايى، کفايت نمى‌کند و از قرشيه در اين زمان غير از زنان هاشميه کسى معروف نيست، بلى قبيله‌اى که منسوب به قريش باشند اگر معلوم شود انتساب ايشان به «نضر بن کنانه»، در وجه تسميه، نيز همين حال را دارند.

ج. اگر مقدارى از وقت نماز گذشته که مى‌توانسته بر حسب حال خودش که مسافر بوده يا نبوده وضو و غسل (مثلاً جنابت) يا تيمم کند و نماز بخواند بايد آن نماز را قضا کند. اگرچه احتياط مستحب است که اگر وقت کافى براى ساير شرايط را نداشته اما مى‌توانسته با طهارت نماز بخواند آن نماز را قضا کند.

ج. سيده حساب نمى‌شود.