ج. الکل مطلقا مورد احتياط در نجاست است، مگر به گونه‌اى به دست بيايد که از ابتدا مسموم کننده باشد نه مست‌کننده.

ج. اگر علم يا اطمينان به وجود الکل دارد، مقتضاى احتياط، اجتناب است.

ج. فقط در مواردى که معالجه منحصر به خوردن آن است، اکتفا به حدّ ضرورت جايز است

ج. ملاک، علم به جوش آمدن مغز آن با آفتاب است، که در اين صورت بنابر اظهر نجس است.

ج. اگر پنبه با خون نجس شده و الکل به دست سرايت کرده، دست نجس مى‌شود على‌الاظهر، و اگر پنبه با خون نجس نشود و فقط الکل به دست سرايت کند، دست نجس مى‌شود على الاحوط.