ج. اگر خروج کسى در موارد ضرورت طول بکشد، به گونه‌اى که صورت اعتکاف محو شود، اعتکاف او باطل است.

ج. در حال اعتکاف نزول به سرداب (زيرزمين) مسجد و رفتن به بام مسجد جايز است، ولى مقدار اضافى اگر جزئيتش مشکوک باشد، رفتن به آن‌جا جايز نيست. (جامع المسائل ج ٢، ص ۴٠ و ص ۴٩، م ١٨).

ج. منظور از طلوع فجر است تا غروب شمس نسبت به روز اوّل و آخر، و دو شبى که در وسط قرار مى‌گيرد داخل است.

ج. باطل نمى‌شود، مگر اين که زمان خروج طولانى شود، به گونه‌اى که از صورت اعتکاف خارج شود، ولى اگر عمدا خارج شود، هر چند مسأله را نمى‌دانسته، اعتکافش باطل مى‌شود.

ج. صحيح است.

ج. در آن تامّل و اشکال است.

ج. اگرچه کار حرامى کرده است، ولى اعتکاف او صحيح است.

ج. بايد فورا غسل را به جا آورد، بنابراين اگر غسل در داخل و خارج مسجد ممکن است و غسلِ در مسجد محتاج به توقف و مکث در مسجد است، فورا خارج شود و در خارج غسل کند و در دو مسجد پيامبر ـ صلى‌اللّه‌عليه‌وآله‌وسلّم ـ و مسجد الحرام با تيمم خارج شود.

ج. در صورتى که اعتکاف او منافى با حق شوهر باشد، اجازه لازم است و با عدم منافات هم احتياط در اجازه است.

ج. لمس و تقبيل (بوسيدن) با شهوت، بنابر احتياط حرام و مبطل است.