ج. اگر انسان مکلّف از گفته‌ى پزشک، احتمال ضرر بدهد، بايد تيمّم کند.

ج. اگر براى تنگى وقت تيمّم کرده يا با داشتن آب براى نماز ميّت يا خوابيدن تيمّم کرده، نمى‌تواند وارد مسجد شود و در غير اين موارد تا وقتى که تيمّم و عذر او باقى است مى‌تواند، و در صورت اخير با باطل شدن تيمّم بايد فورا از مسجد خارج شود.

ج. تيمم فقط بر مصاديق زمين جايز است، ولى سجده بر گياهانى که خوردنى و پوشيدنى نيست هم جايز است.

ج. اگر غسل کردن در غير حمام ممکن نباشد و يا کسى که او را همراهى کند ندارد، در صورتى که خوف عقلايى باشد وظيفه او تيمّم است.

ج. نيّت تيمّم بدل از غسل براى رفع کراهت خوابيدن مى‌کند.

ج. به هر طورى که مى‌تواند کف دست را به زمين بزند يا بگذارد و علاوه بر آن پشت دست را هم به قصد وظيفه واقعيّه به زمين بزند.

ج. نمى‌تواند، ولى اگر غسل را تا آخر وقت تأخير انداخت و تيمّم کرد، اعمالش صحيح است و قضا ندارد.

ج. تمکين از زوج او واجب است و تکليف او تيمّم است.

ج. بدون آن عذرها جايز نيست، مگر در مورد نماز ميّت و خوابيدن.

ج. تيمم بر آسفالت صحيح نيست و تيمم بر آجر و کوزه و نيز سنگ گچ و سنگ آهک قبل از پخته شدن صحيح است، ولى اگر پخته شده باشد و چيز ديگرى براى تيمم ندارد، احتياطا هم به اين‌ها و هم به مانند گِل يا غبار تيمم نمايد و کاه گل نيز اگر خشک شده باشد و کاه مخلوط بدان نيز به قدرى کم باشد که در خاک از بين رفته حساب شود، تيمم بر آن صحيح است.