امام صادق علیه‌السلام به نقل از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: از نشانه‌های شقاوت و عاقبت به شری، خشک‌شدن آب چشم و قساوت قلب و حرص شدید در طلب دنیا و اصرار بر گناه است.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۳۳۷     ...

امام صادق علیه‌السلام فرمود:   پدرم می‌فرمود: خداوند مقدر کرده است نعمتی را که به بنده‌اش بخشیده از او پس نگیرد، مگر بنده گناهی را انجام دهد که به‌سبب آن نعمت از او سلب شود.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۳۰۳ ...

امام باقر علیه‌السلام فرمود:   گناهان همگی سخت و شدید هستند، ولی شدیدترین گناهان، آن است که به‌واسطه آن گوشت و خون روئیده ‌شود؛ زیرا گناهکار یا آمرزیده می‌شود و یا عذاب می‌گردد، ولکن داخل‌ بهشت نمی‌شود، مگر کسی که [به‌لحاظ گوشت و خون] پاکیزه باشد.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۹۹ ...

  پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرموده است:   کسی که برادر دینی‌اش نزد او غیبت شود و بتواند از او دفاع کند و چنین نکند، خدا او را در دنیا و آخرت خوار و ذلیل نماید.   نردبان سعادت، ص ۳۷۵ (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة) ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: مواظب باشید همواره در صراط مستقیم الهی حركت كنید و ذره‌ای از مسیر حضرت حق منحرف نشوید؛  زیرا اگر وارد صغیره شوید، پس فردا وارد كبیره می شوید و پس از آن كفر است. برگی از دفتر آفتاب، ص ١٨٣ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: دلیل عقب‌ماندگی ما آن است که اموال شبهه‌ناک مصرف می‌کنیم. و مال شبهه‌ناک، ایجاد تردید و شبهه می‌کند!   در محضر بهجت، ج۲، ص۸۲ ...

امام رضا علیه‌السلام فرموده است: «هر کس در سلام کردن خود میان فقیر و غنی فرق بگذارد، خدا را در قیامت در حالی ملاقات کند که بر او خشمگین باشد». لقمان در سفارش های خود به فرزندش گفته است: «ای پسر، هرگز کسی را برای کهنه بودن جامه اش پست مشمار که خدای او و تو یکی است».   نردبان سعادت، ص ۲۴۷ (تلخیص و تحر...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  تمامی ابتلائات به اختیار خود ما پیش می‌آید؛  یعنی چون ما اطاعت خدا را به اختیار خود ترک می‌کنیم و معصیت او را اختیار می‌کنیم، ناچار سزای کارهای ما، گرفتاری و بلا برای ماست. در محضر بهجت، ج۲، ص٧٩ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر جلوی خود را در ارتکاب معاصی نگیریم، حالمان به انکار و تکذیب و استهزا به آیات الهی و یا به جایی می‌رسد که از رحمت خدا ناامید می‌شویم.  در محضر بهجت، ج١، ص١٩٣ ...

سؤال: آیا ممکن است این بلاهای وارده از باب عقوبت و کیفر گناهان نباشد، بلکه به‌جهت ترفیع درجات و از باب «أَلْبَلآءُ لِلْوِلاءِ؛ بلا، برای دوستی است» باشد؟   حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: برای اهل ولا مطلب روشن است؛ هرچه بیشتر مبتلا گردند، یقینشان زیادتر می‌شود. میثم بر سرِ دار بود، هرآن و هرلحظه اطمینا...