حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
خوردن غذای شبههناک و نیز غذای کسی که از حرام پرهیز ندارد، هر چند جایز است؛ ولی انسان را مریض و از عبادات محروم میکند و یا سبب سلب توفیق میشود....
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرموده است:
کسی که برادر دینیاش نزد او غیبت شود و بتواند از او دفاع کند و چنین نکند، خدا او را در دنیا و آخرت خوار و ذلیل نماید.
نردبان سعادت، ص ۳۷۵
(تلخیص و تحریر کتاب معراجالسعادة)
...
امام صادق علیهالسلام میفرمود:
در آسمان دو فرشته است که موکل بندگانند، اگر کسی تواضع کند، بلندش میکنند (و مقامش را بالا میبرند) و اگر تکبر کند پائینش میآورند (و در نزد مردم پست میکنند).
وسائلالشیعه، ج۱۵، ص۲۷۲
...
شهوترانی که افراط قوه شهویه در امور جنسی است، دین و دنیای آدمی را تباه می کند و آن، به این است که پا از دایره شرع و عقل بیرون گذاشته شود.
امام صادق علیهالسلام فرموده است:
نگاه نخست [به آنچه که نباید به آن نگاه کرد و ناخواسته رخ میدهد] زیان نمی رساند؛
نگاه دوم[ که قهرا عمدی است] زیانبار است؛
و ن...
سوال: گناهان زیادی دارم و فکر میکنم فرصتی برای جبرانشان نیست؛ با فرض آنکه بتوانم جبران کنم، بالأخره آثار دنیوی و اخروی گناه را چه کار کنم؟ آیا راهی برای درمان آثار دنیوی و اخروی گناه هست یا نه؟
آیتالله منفرد:
گناه، بهطور مطلق اثر دارد در روح ما و جسم ما؛ حتی در موجودات دیگر هم، گناه ما اثر دار...
مفضل گوید امام صادق علیهالسلام فرمود: عمل اندک با تقوا بهتر از عمل زیاد بدون تقواست.
گفتم عمل زیاد بدون تقوا چگونه است؟
فرمود: مثلاً مردی اطعام میکند و با همسایگانش نیکرفتاری مینماید و از مهمان و واردین به خوبی پذیرایی میکند، ولی چون دری از حرام به رویش گشوده شود، از آن داخل میگردد؛ این عمل بد...
أمیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهالسلام:
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ.
زبان، حيوانی است درنده، اگر رها شود میگزد.
نهجالبلاغه، حکمت ۶٠، (ترجمه مرحوم علامه محمدتقی جعفری)
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
«کتاب نهجالبلاغه با این عُلُوّ مرتبهاش شایسته است حفظ و تدریس شود و خطبههای آن ...
سؤال: آیا ممکن است این بلاهای وارده از باب عقوبت و کیفر گناهان نباشد، بلکه بهجهت ترفیع درجات و از باب «أَلْبَلآءُ لِلْوِلاءِ؛ بلا، برای دوستی است» باشد؟
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
برای اهل ولا مطلب روشن است؛ هرچه بیشتر مبتلا گردند، یقینشان زیادتر میشود. میثم بر سرِ دار بود، هرآن و هرلحظه اطمینا...