سؤال: خواهشمندم بفرمایید چطور می‌توان بهتر با خداوند و ائمۀ اطهار علیهم‌السلام انس گرفت؟   حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: با طاعت خدای تعالی و رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و ائمه علیهم‌السلام و ترک معصیت در اعتقاد و عمل. ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: دینداری انسان وقتی معلوم می‌شود که بر سر دوراهی دنیا و آخرت، و متابعت هوای نفس و شیطان یا بندگی خدای رحمان قرار گیرد. در محضر بهجت، ج١، ص۲۴۴ ...

توضیح: منظور اینکه، حال که از کاستی‌های خود باخبریم و می‌دانیم سزاوار بخشش‌های خداوند نیستیم، خاضعانه درخواست‌های خود را از او بخواهیم. ...

... اعمال خود را به معصومی که اعتقاد داری واسطه میان تو و خداوندجل‌جلاله در برآوردن آرزوهایت است، بسپار و به او توسل کن و با توجه به او به درگاه خدا توجه کن تا عبادات تو را خالی از نقصان و همراه با عفو و مغفرت، به خدا بسپارد... و هرگز به خود و طاعتت خوش‌بین مباش؛ زیرا چه‌بسیار اعمالی که با نهایت تلا...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اکثر بدبختی ما همین است که عِلممان، با عَملمان هماهنگ نیست!  برگی از دفتر آفتاب، ص۱۳۴ ...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: آیا راه خدا و بندگی را پیدا کرده‌ایم تا در راه باشیم؟!  تشخیص تکلیف، نوری است در قلب مؤمن. در صورتی که به تکلیف عمل کند، دیگر زندان و شکنجه برای او سهل و آسان است؛ ولی راحتی در منزل در صورت عمل‌نکردن به تکلیف، بسیار مشکل و سخت است! در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۶ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ما برای اوقات خواب خود افسوس می‌خوریم که چرا برای نماز شب بیدار نمیشویم، در صورتی که اوقات بیداری را به غفلت میگذرانیم! زیرا اگر در بیداری به توجه و بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای تهجد و خواندن نافله شب و تلاوت قرآن پیدا می‌کردیم! بهجت الدعا، ص٣٨۵ (مجموعه ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: نماز به‌منزلۀ کعبه، و تکبیرةالاحرام [همچون] پشت سر انداختن همه چیز غیر خدا و داخل شدن در حرم الهی است؛  و قیام به‌منزلۀ صحبت دو دوست و رکوع خم شدن عبد در مقابل آقاست و سجده نهایت خضوع و خاک شدن و عدم شدن در مقابل اوست.  وقتی که عبد در آخر نماز از پیشگاه مقدّس الهی باز می‌...

امام صادق علیه‌السلام فرمود:   محبوب نمی‌شود بنده‌ام نزد من، به چیزی بهتر از انجام آنچه بر او واجب کرده‌ام.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۵۹ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  به‌حسب ظاهر بندۀ مطیع، پشتیبانش(خداوند متعال)، مثل کوه، محکم و استوار و منبع همه خیرات است و بنده عاصی پشتیبانش(شیطان)، محتاج‌تر از او و دشمن دانایی است که از دوست نادان، بدتر است و صلاح‌دیدش تمام به زیان اوست. در محضر بهجت، ج۱، ص١٣ ...