... شناختن خود، موجب شوق به تحصیل کمالات و تهذیب اخلاق و باعث سعی در دفع «رذائل» می‏گردد؛ زیرا که آدمی بعد از آنکه خود را شناخت و دانست که حقیقت او «جوهری» است از «عالم ملکوت»، که به این عالم جسمانی آمده، باشد که به این فکر افتد که چنین جوهری شریف را عبث و بی‌‏فایده به این عالم نفرستاده‌‏اند، و این ...

سؤال: در انجیل برنابا آمده است: «اهل بهشت با آن همه اختلاف مراتب در درجات که نسبت به یکدیگر مشاهده می‌کنند به همدیگر حسد نمی‌ورزند»، این مطلب چگونه قابل تصور است؟   حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: مراتب بهشت مانند لباس‌های قامت‌های انسان‌هاست که هیچ تحاسدی(حسادت‌ورزی) از کسی که کوتاه قد است، نسبت به لبا...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: هر مرتبه‌ای از تقوا برای انسان باشد، قبولی عمل او هم به همان مرتبه است....

حضرت آیت الله بهجت قدس سره:  قدرت و استعداد بشر به‌حدی است که هم می‌تواند به اعلی‌علیین برسد و هم به اسفل سافلین! در محضر بهجت، ج۲، ص۷۸   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بازگو کردن مقامات عالیه‌ی ایمان، مقام عالی انسانیت، تعلیم اسما، اسم اعظم، لیلةالقدر و این‌گونه امور معنوی برای مثل عمروعاص و معاویه هیچ فایده ندارد، و آنها با این‌گونه مطالب اصلاً سنخیت ندارند. در محضر بهجت، ج٣، ص١١٧   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: انسان باید در این مسیر انسانیّت و کسب معارف، اهل مراقبه باشد و تا به مراقبه نرسد فایده‌ای ندارد. گوهرهای حکیمانه، ص٣۵   ...

  ماه‌های سال همانند مرحله‌ها و منزل‌های بین راه هستند که انسان از بدو تولد طی می‌کند تا اینکه به پایان دنیای فانی برسد. از آن زمان که پروردگار، انسان را به تکلیف مشرف ساخته، در هر منزل‌گاه از آن، گنج‌ها و گوهرهایی گذاشته است، ولی از آنجا که مسافت انسان تا رسیدن به سرای نیکبختی دور است، هر قدر به ذخ...

حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید:  خدای سبحان به ملائکه فقط عقل داد و آنان را از شهوت و غضب بی نصیب ساخت؛ به حیوانات شهوت و غضب داد و آنها را از عقل بی بهره ساخت؛ اما انسان را از همه این امور بهره مند گردانید. پس انسان اگر شهوت و غضب را مطيع و مُنقاد عقل گرداند، برتر از ملائکه خواهد بود، زیرا با وجود ...

سؤال: برای فراهم آوردن اسباب هدایت انسان به‌سوی کمالات، کدام عمل را انجام بدهیم، بهتر است؟ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  هیچ عملی بالاتر از مراقبه خدا نیست.  و انسان عزم مستمر داشته باشد که در تمام احوال، ولو صد سال خدا به او عمر بدهد، حتی یک معصیت، عالما عامدا مختارا بجا نیاورد. ...

علم اخلاق از آن رو که موجب عروج انسان از پست‌ترین مرتبه وجودی به برترین و والاترین مراتب آن است، شریف‌تر و ستودنی تر از هر علم دیگری است؛ از این رو آن را «اکسیر اعظم» نامیده‌اند و حکمای پیشین نام «علم» را جز به این علم - به عنوان علم حقیقی - اطلاق نمی‌کردند....