ج. اگر زمينه ساز فساد است، اشکال دارد.

ج. خلاف احتياط است و بلکه با معرضيّت فتنه، جايز نيست.

ج. اگر خوف وقوع در حرام نباشد، اشکال ندارد.

ج. با معرضيّت فتنه، اشکال دارد.

ج۱. اشکال ندارد، اگر خلوت اطلاق نشود.

ج۲. اشکال ندارد.

 ج۳. احتياط خوب است.

 ج. با ساير نامحرم‌ها فرقى ندارد.

ج. اشکال دارد.

ج. بستگى به فساد و عدم آن و معرضيّت براى گناه و عدم آن دارد و خلاف احتياط است و بايد از آن دورى بشود.

ج. احتياط در ترک است.

ج. خلاف احتياط است، مگر اين که دوستى براى جهات معنوى و تقوايى او باشد.