امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود: در آسمان دو فرشته است که موکل بندگانند، اگر کسی تواضع کند، بلندش می‌کنند (و مقامش را بالا می‌برند) و اگر تکبر کند پائینش می‌آورند (و در نزد مردم پست می‌کنند). وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۷۲ ...

سؤال: این جانب تصمیم دارم که به خداوند، قرب پیدا کنم و سیروسلوک داشته باشم، راه آن چیست؟ حضرت آیت الله بهجت قدس سره: چنانچه طالب، صادق باشد، «ترک معصیت» کافی و وافی است برای تمام عمر، اگرچه هزار سال باشد. در محضر بهجت، ج٣، ص٢١٨   ...

سؤال: آيا ولايت پدر و جد پدرى نسبت به فرزند صغير در عرض هم قرار دارد يا در طول هم است؟   حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: در عرض همديگر و به صورت استقلال است.   ...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: چقدر انسان مؤمن باید مقید باشد که خلاف یقین مرتکب نشود، حفظ دین، روی آتش راه رفتن، یا آتش در دست گرفتن است!   در محضر بهجت، ج١، ص٢٧۶ ...

 رفته بودم بگویم: «برای بچه‌ام که سخت مریض است، دعا کنید.»  در را باز کرد، چای آورد و نشست به ذکر گفتن.  این‌پا و آن‌پا کردم که حرفی بزند یا سؤالی بپرسد؛ خبری نشد.  از دلم گذشت که حتماً ذکر او مهم‌تر از حرف من است.  من یک آدم درمانده‌ام که مشکلم را به امید کمک آورده‌ام اینجا؛ اما او به ذکر مشغول است...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: [اینجا] دار امتحان است، شما در فکر این باشید که خودتان را اصلاح بکنید، مابین خودتان و خدایتان عایق و مانعی، پیدا نشود. به‌سوی محبوب، ص١٠٣   ...

سؤال: راه نجات از فتنه های آخرالزمان چیست؟ این‎که فساد از راه های مختلف وارد خانه‎ها می‎شود و امثال این‎طور فتنه های آخرالزمان چه راهی برای نجات از این‎ها وجود دارد؟ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: تشخیص تکلیف. هر کسی باید تکلیف خودش را تشخیص بدهد؛ این همان نجات است. ایشان در جایی دیگر فرموده‌اند: انسا...

امام رضا علیه‌السلام فرموده است: «هر کس در سلام کردن خود میان فقیر و غنی فرق بگذارد، خدا را در قیامت در حالی ملاقات کند که بر او خشمگین باشد». لقمان در سفارش های خود به فرزندش گفته است: «ای پسر، هرگز کسی را برای کهنه بودن جامه اش پست مشمار که خدای او و تو یکی است». نردبان سعادت، ص ٢۴٧ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: شیطان با شش هزار سال عبادت عاقبتش آن‌طور شد، آیا ما می‌توانیم به خود مغرور شویم؟! به خدا پناه می‌بریم! در محضر بهجت، ج۱، ص۱۹۶   ...

«اگر اعمال ما، جز این نقص را نداشت که نشاط و شادمانی ما، هنگام رسیدن به خواسته‌های دنیوی و اشتغال به شهوات طبیعی دنیا، بیشتر است از رغبت ما به آنچه در نزد خداوندجل‌جلاله، در نقص آنها کافی بود. و این بیماری روشنی است که هیچ تردیدی در آن نیست و بعید است که اعمال ما از این گرفتاری‌ها و مصائب خالی باشد»...