صفحه اصلی

در حال بارگیری...

254. رباى قرضى

۴٢٩٨. آيا کاهش و افزايش فاحش در دَيْن ضمان‌آور است؟ و آيا مثلاً براى اداى صد  هزار تومان قرض، مهريه، مضاربه، خمس و ساير ديون پس از بيست سال، آيا پرداخت همان مبلغ اداى دين محسوب مى‌شود؟ يا بايد به قميت روز پرداخته شود و نرخ تورم ملاحظه گردد؟ و آيا در اين مطلب بين تغيير فاحش با غير فاحش فرقى هست؟

ج. احتياطا بايد در قبال افزايش فاحش نرخ تورّم با هم مصالحه کنند.

کتاب: استفتائات | شناسه: 6570 | پیوند ثابت
۴٢٩٩. آيا جايز است مبلغى را به ضميمه چيزى ديگر، به مبلغ بيشترى تا مدت معينى بفروشند؟  

ج. مانعى ندارد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 6571 | پیوند ثابت
۴٣٠٠. آيا قرض به شرط قرض، جايز است؟  

ج. خير، جايز نيست.

کتاب: استفتائات | شناسه: 6572 | پیوند ثابت
۴٣٠١. اگر کسى بگويد: هر کس به من فلان مقدار پول قرض بدهد، فلان مقدار اضافى به او خواهم داد، در اين مورد که شرط زيادى در طرف صاحب پول نيست، باز هم ربا است؟  

ج. با فرض اين که نفس عقد قرض، مشروط به زياده شده است، ربا است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 6573 | پیوند ثابت
۴٣٠٢. در صورتى که رباخوار از عمل خود پشيمان شود، مال‌هايى که از طريق معامله  ربوى به دست آمده را چه بايد بکند؟ اگر صاحبان آن را نشناسد چه کند؟  

ج. اگر با علم و عمد مرتکب ربا در بيع يا قرض شد، بايد زيادتى را بلکه مجموع را در بيع ربوى، چه باقى باشد يا تلف شده باشد، به مالک آن ردّ نمايد؛ پس بايد از صاحبانش تفحص کند و اگر از دسترسى مأيوس شد، از طرف آن‌ها ردّ مظالم دهد با اجازه‌ى از حاکم شرع على الاحوط و اگر مقدار مال و مالک مجهول بود، احوط وجوب تخميس است، و صورت جهل به حرمت با عذر يا بدون عذر، بنابر احوط مثل صورت علم و عمد است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 6574 | پیوند ثابت

آخرین مطالب

نمایه‌ها

فیلم ها