ج. با قصد انزال، روزه‌اش باطل است.

ج. اگر سحرى نخوردن، سبب ضعف و مشقّت غير قابل تحمّل عادةً مى‌شود، زود سحرى بخورد و به جاى غسل، تيمّم نمايد.

ج. اگر قصد انزال داشته يا عادت او در اين کار اين بوده که به انزال منجر مى‌شده، روزه وى باطل است.

ج. وجوب آن مبنى بر احتياط است.

ج. روزه‌اش باطل است.

ج. به مقدارى که يقين به بطلان روزه‌ها دارد، روزه‌ها را قضا کند.

ج. با شک، تکليفى نداريد.

ج. روزه‌اش صحيح است و قضا و کفّاره ندارد.

ج. تمام آن روزه‌ها قضا دارد و آن شش سال اگر جاهل مقصر بوديد، کفاره هم دارد و کفاره‌ى تأخير هم دارند.

ج. کسى که پس از طلوع فجر محتلم شده، تا قبل از ظهر مى‌تواند نيّت روزه کند، زيرا احتلام مفطر نيست.