ج. جايز نيست مفطرى را انجام دهد و اگر اطمينان به جنابت داشته با علم به مسأله، به طورى که نيّت از او متمشّى نشده، فقط قضا دارد.

ج. هر وقتى که روزه مى‌گرفته، براى سال قبل که قضا شده حساب مى‌شود و فقط روزه‌ى سال آخر بر ذمّه‌اش است.

ج. لازم نيست فورا غسل کند.

ج. خير.

ج. کفاره روزه خودش و روزه زنش را بايد بدهد، ولى اگر زن در بين جماع راضى شود، بنابر احتياط واجب مرد دو کفاره بدهد و زن يک کفاره و در هر صورت زن بايد قضاى روزه آن روز را به جا آورد.

ج. اگر آن لکه‌ها در قبل از ده روز کامل باشد، حکم حيض را دارد و روزه‌هاى آن دو روز را هم بايد دوباره قضا کند.

ج. اگر منى انزال نشده و قصد انزال هم نداشته، اشکال ندارد.

ج. روزه‌اش باطل است، ولى کفّاره ندارد.

ج. اگر واقعا خواب برود، کم بودن زمان دخالتى ندارد.

ج. روزه باطل است و بنابر احتياط واجب، کفّاره جمع دارد؛ مگر در صورتى که جاهل قاصر و غير ملتفت به سؤال باشد که خصوص قضاى بعد از رفع قصور واجب است.