ج. واجب است خطيب در حال خواندن خطبه ايستاده باشد.

ج. اگر پس از رسيدن به حدّ رکوع يادش بيايد، بايد به سجده رود و نيز اگر در حال رسيدن به حدّ رکوع ملتفت شود و در آن حال هيچ مکث رکوعى نکند، به سجده مى‌رود و نمازش صحيح است؛ اما اگر شک کرد، نمازش باطل است.

ج. نشستن رو به قبله مستحب است و شرط صحّت نماز جمعه نيست و نماز را باطل نمى‌کند.

ج. بله.

ج. واجب تخييرى است.

ج. بهتر است خطيب و مأمومين در هنگام خطبه‌ها با طهارت باشند، اگرچه بنابر اظهر صحت خطبه‌ها، مشروط به طهارت (وضو، غسل و تيمم) نيست.

ج. اگر بين نماز جمعه نيّت فرادا کند و نمازش را تمام نمايد، نماز جمعه‌اش بنابر احتياط واجب صحيح نيست.

ج. ظاهرا آن روايت در مورد وجوب تعيينى آن است.

ج. در صورتى که مأموم در شرايطى است که اگر خطبه‌ها را گوش بدهد مى‌شنود، واجب است گوش بدهد و نيز حرف زدنى که او را از اين گوش دادن واجب باز دارد، حرام است، اگرچه باعث بطلان خطبه و نماز جمعه نسبت به او نيست و احتياط مستحب آن است که اگر مأموم به خطبه‌ها نرسيده ولى يک رکعت از نماز جمعه را درک کرد، نماز جمعه او صحيح است.

ج. اگرچه تنها به رکوع امام برسد، نماز جمعه او صحيح است و رکعت دوم را خودش فرادا مى‌خواند.