ج. بايد ذکر رکوع را دوباره بگويد.

ج. بايد به اندازه‌اى خم شد که بتوان دست را به زانو گذاشت.

ج. کافى بودن هر ذکرى که خواست بگويد در رکوع خالى از وجه نيست. ولى احتياط مستحب آن است که سه مرتبه «سبحان اللّه‌» يا يک مرتبه «سبحان ربى العظيم و بحمده» بگويد.

ج. بايد به اندازه معمول خم شود.

ج. به شکش اعتنا نکند.

ج. مثل رکوع فرد نشسته که قبلاً ذکر شد.

ج. به شک خود اعتنا نکند.

ج. به حدى که ايماء و اشاره‌ى با سر صدق کند.

ج. اگر سهوا بوده مانعى ندارد و اگر به علت جهل بوده، صحيح نيست و بايد نمازهايى که به اين صورت خوانده شده، به تدريج قضا کند.

ج. در صورتى که بتواند پيش از آن که از حدّ رکوع بيرون رود ذکر را بگويد، بايد ذکر را در آن حال تمام کند.