ج. اگر جاى کسى را نگيرند، اشکال ندارد.

ج. هر چه برخلاف جهت مقصوده‌ى در متعلّقات وقف است، جايز نيست.

ج. جايز نيست.

ج. اگر زمين متعلّق به مسجد است، نمى‌توانند آن را به حسينيّه تبديل کنند و بايد طبق وقف از آن استفاده نمايند.

بله، اگر وقف بر جهت خاصّه‌ى ممکنه نيست، مى‌توانند از آن به عنوان سالنى که توسعه مسجد باشد، ولى خصوصيّات مسجد بودن را نداشته باشد، بسازند که به حسب ظاهر مانعى ندارد، واللّه‌ العالم.

ج. اگر زمين آن وقف مسجد است و تماميت وقف محقق شده است، نمى‌توانند چنين کنند و تمام طبقات به حکم مسجد است و در غير اين صورت، وقف هر طبقه و هر قسمت براى امرى مانعى ندارد و يا اين که اصلاً وقف شرعى نباشد و به عنوان نمازخانه باشد.

ج. اگر ممکن است اطاق‌هاى مذکور را تجديد بنا نمايند تا در جهت خاصّى که در وقف تعيين شده به کار رود و تبديل به حياط ننمايند و اگر ممکن نيست، با مراعات آن‌چه که مناسب‌تر است و صلاحيّت بيشتر دارد، مانع ندارد.

ج. اگر به حدّ لهو برسد و هتک مکان يا معصوم باشد، جايز نيست.

ج. هر چه وقف باشد، بايد در جهت وقف مصرف شود و آن‌چه غير از وقف است، در غير آن، در امور مربوط به مسجد مصرف مى‌شود، مگر جهت خاصى را قيد کرده باشد.

ج. مشروع است، در صورتى که مزاحمت با نمازگزاران نداشته باشد.

ج. ظاهرا اشکال ندارد.