ج. در هر زمان که يکى از اوقات فعليّت پيدا کرد، وظيفه خود را در همان زمان انجام مى‌دهد و در جايى که اوقات نماز هر چند به مقايسه به نزديک‌ترين مکان‌ها معلوم نيست، بايد جايى که مبدأ و آغاز سير او بوده براى وقت صبح و ظهر و مغرب حساب کند، بنابر احتياط وجوبى، گرچه محتمل است عدم تکليف.

ج. در اين باره به مسأله‌ى ۶٣٣ رساله و قبل و بعد آن مراجعه شود.

ج. عمدا نبايد منحرف باشد، مگر به اندازه‌ى پهناى يک انگشت که بخشوده است.

ج. بايد سريعا به جهت قبله برگردد.

ج. اظهر اين است که قدمين تا مچ پا مستثنى است و مقدارى از آن، براى اطمينان از پوشانده شدن مقدار واجب، بايد پوشانده شود، اگرچه احوط پوشاندن پشت پاشنه است.

ج. اگر ظاهر دهان پاک باشد، نمازش صحيح است.

ج. اشکال ندارد.

ج. معفوّ است اگر متنجّس باشد، به خلاف صورتى که عين نجس به همراه نمازگزار باشد، که مورد احتياط است.

ج. اگر بداند آن لباس دزدى است، نماز اشکال دارد.

ج. خير اشکال ندارد.