حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
آیا می شود رئیس و مولای ما حضرت ولیعصر عجّلاللّهتعالیفرجهالشریف محزون باشد، و ما خوشحال باشیم؟!
او در اثر ابتلای دوستان، گریان باشد و ما خندان و خوشحال باشیم و در عین حال، خود را تابع آن حضرت بدانیم؟!...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
مهمتر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی علیهالسلام، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار حضرت تا ظهور او میباشد.
کتاب حضرت حجت عجلاللهتعالیفرجهالشریف، ص٢٣٧
مجموعه بیانات آیتالله بهجت قدسسره پیرامون حضرت ولی عصر عجلاللهتعالیفرجهالشریف
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
ما باید انتظار فرج حضرت غایب عجلاللهتعالیفرجهالشریف را داشته باشیم، و فرجش را فرج عموم بدانیم،
و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم!
ولی آیا میشود انتظار فرج آن حضرت را داشته باشیم، بدون مقدمات و تحمل ابتلائاتی که برای اهل ایمان پیش میآید؟!...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم.
دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم.
باید به حضرت ولیعصر علیهالسلام استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد....
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
میدانیم که مراتبی هست، عصمت هم مراتبی دارد. لذا در خود انبیاء و اوصیاء نیز قائل به تفاضل هستیم.
... در میان اوصیاء علیهمالسلام، خمسه طیبه (پنج تن آل عبا) علیهمالسلام را بر غیر خمسه (سایر ائمه) مقدم میدانیم.
در میان اوصیاء غیر خمسه (ائمه بعدی غیر از پنج تن) نیز، صاحب ...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
به خدا پناه میبریم از راهی که شرطش پاگذاشتن بر روی حق باشد، به خدا پناه میبریم که از راهی برویم که نتوانیم برگردیم!
خدا کند اگر دانستیم که نمیتوانیم برویم و باید برگردیم، برگردیم؛
وگرنه خدا میداند که چقدر باید دروغ بگوییم و خطاهای خود را توجیه کنیم؟!...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
هر وقت قرآن دست این امت باشد، اهلبیت علیهمالسلام نیز هست؛
تا آخرالزمان و تا حاکمیت حکومت حقه، قرآن هست؛ که فرمود:
«لَایبْقی مِنَ الْقُرآنِ إِلا رَسْمُهُ» (تا اینکه از قرآن جز نگاشتن آن باقی نمیماند)
و تا وقتی قرآن هست، عامل به قرآن و حامل و مُجری و مفسّر و عدیل قرآ...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
خدا میداند که اگر حضرت صاحب عجلاللهتعالیفرجهالشریف در میان ما حاضر بود، از چه جهاتی حتی برای شناخت اوّل ماه و یا تاریخ اعیاد و وفیات ائمه اطهار علیهمالسلام و… مستغنی بودیم!...