با اینکه مذهبِ تشیعِ صحیح در قرآن موجود است، بهخاطر اعمال ما، نزد برخی کالعدم است و از آن بیبهرهاند. نقل شده که در بازارهای خارج، خیلی از اجناسی که در ایران وجود دارد و تولید میشود، به نام ترکیه صادر میشود، نه ایران. و علت آن این است که اجناس ایرانی را نمیگیرند و نمیخرند و میگویند: کالاهای ایرانی روی آن خوب چیده است و زیر آن خراب است، و ایرانیها در معامله فریبکارند!
بله، اگر عمل ما با خود مسلمانان، و یا با دیگران موافق قرآن نباشد، وضع اینگونه میشود. میوههای خوب و درجه یک را در بالای سبد میچینیم و در پایین و ته سبد میوههای درجه دو و یا سه را میگذاریم که واقعاً فریبدهنده است. در عمل به اسلام و قرآن هم اگر اینطور بکنیم، آیا خود این کارها مخذول کردن قرآن نیست؟!
اگر جنس مخلوط بود، باید همه را بهعنوان درجه یک و خوب عرضه نکنند، بلکه متذکر شوند که جنس مخلوط از خوب و بد و درهم است و باید به قیمت مخلوط بفروشند، نه به قیمت جنس اعلی و درجه یک.
با هرکس بخواهیم دوستی میکنیم حتی اگر مخالف دستور قرآن باشد، و با عدهای دشمنی میکنیم حتی اگر این دشمنی بر خلاف قرآن باشد! آیا این درست است؟! آیا این عمل مطابق قرآن است؟! اهلبیت علیهمالسلام فرمودهاند: دوست ما کسی است که با خدا و دوستان خدا و دوستان ما دوست باشد و با دشمنان ما و دشمنان خدا دشمن باشد. متدیّن و مؤمن کسی است که ببیند دوستانش دوستان خدایند و یا دشمن خدا!