اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ،
خدایا! تو در هر زمان، دینت را به وجود امامی یاری دادی،
أقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ،
امامی که او را نشانهای برای بندگانت جهت یافتن راه حق،
و مَنَاراً فِي بِلَادِكَ ...
و مشعلی فروزان در سرزمینهایت برپا داشتی...
فهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِينَ، وَ كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ،
آری؛ امام انتخابشدۀ تو، پناه پناهندگان و ملجأ مؤمنان،
و عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ، وَ بَهَاءُ الْعَالَمِينَ.
و دستگیرۀ چنگزنندگان و زیبایی جهانیان است.