[بر هر مسلمانی لازم است] در هر شبانه روز، یک بار با نفس [خود] شرط کند و از او عهد و پیمان بگیرد که پیرامون معاصی نگردد. چیزی که موجب سخط الهی باشد، از او صادر نشود. در طاعات واجب کوتاهی نکند، و هر عمل خیری که برایش میسر شود ترک نکند.
بهتر است این عمل را در ابتدای روز بعد از فراغ از نماز صبح و تعقیبات آن انجام دهد. با این روش که نفس خود را در مقابل خود فرض کند و به آن خطاب کند و بگوید: «ای نفس! سرمایه و بضاعتی غیر از این چند روز ندارم. اگر این از دستم برود، سرمایهام بر باد رفته است. امروز، روز تازهای است که خدا مرا در آن مهلت داده است...».