در نجف حاشیه مرحوم آقای آقا سید امیر بروجردی بر عروة را دیدم، غالب صفحات آن از بالا تا پایین احتیاط بود و عبارت «لایتْرَک» نوشته شده بود. نظیر حاشیه میرزا محمدتقی شیرازی رحمهالله که تمام احتیاطات مستحبه عروة را تقریباً لایترَک نوشته بود، از بالا تا پایین صفحه و خیلی کم فتوا داشت. لا یترک، همان احتیاط واجب است، یعنی اینکه حکم را نمیدانم. آری، «نمیدانمِ راست» از «می دانمِ دروغ» که ندانسته جواب غلط و خلاف واقع فتوا بدهد، بالاتر است، چون راستگویی کسی را به چاه نمیاندازد.